GÖRÜNTÜ HER ZAMAN ALDATIR | 3. ALDATMA TRAFİĞİ

Sevgili blog okurları,

Bugün GÖRÜNTÜ HER ZAMAN ALDATIR | 1. GİRİŞ YAZISI ile GÖRÜNTÜ HER ZAMAN ALDATIR | 2. GELİŞEN OLAYLAR yazı dizimizin 3. bölümüne başlıyoruz.

↠"Çarptığım aracın şoförü nedense bana karşılık vermiyor ve susuyordu! acaba bu susmada asalet mi mevcut yoksa?..."

KUŞKU | Zincirin Altıncı Baklası

Kaza anında yapılacak işlemler konusunda deneyimi olan eşim, sigortadan masrafların karşılanabilmesi için kaza tutanağı doldurma işlemlerini düzenli bir şekilde yürütüyor ve bizleri yönlendiriyordu. 

Fakat o da ne? aracın gerçek şoförü olay mahallinden gitmişti. Kaza anında aracın diğer koltuğunda oturan, bize göre babası zannettiğimiz ama sonradan kocası olduğunu öğrendiğimiz kişi yanımızda duruyor ve kaza işlemleri ile o ilgileniyordu. Kadın ortada yoktu. 

NEREYE KAYBOLMUŞTU  | Zincirin Yedinci Baklası

Kaza tespit tutanağını doldurma esnasında iş, ehliyet ve kimlik bilgilerimizi yazmaya gelince, adam(kocası) telefonla kızının!!! (o anda bize hala öyle söylüyor) TC kimlik numarasını öğrenerek, ad ve soyadı ile birlikte tutanağa yazdırdı. Biz de verdiği bilgilere güvenerek sigorta belgesine yazdık. Artık sıra sadece imzaları atmaya ve karşılıklı evrakları teslim etmeye kalmıştı. 


Bu ana kadar kişinin "ehliyetsiz olabileceği" konusunda şüphelerimiz yok değildi. Çünkü her ne kadar kimlik bilgilerini vermişse de ehliyet fotokopisi henüz elimizde yoktu ve bu durumu sorduğumuzda, adam getirmeye gidildiğini tekrarlayıp duruyordu. 

Ehliyet bir gelse her şeyi açığa çıkacak ve olaylar belki lehimize dönecekti. Her şey (bizim kuşkularımız, adamın açıklamaları vs) basit bir ehliyet fotokopisinin getirilmesinde düğümlenmişti. Hep birlikte beklemeye koyulduk. 

Beklediğimiz belgenin (ehliyet fotokopisi) bir türlü gelmeyişi, şüphelerimizi her geçen süre daha da artıyordu. Bu gelemeyiş üzerine hem şüphelerimizi gidermek hem de bir an önce evimize dönmek için çaktırmadan trafik polisi çağırmıştık. 

Ne bilelim karşımızdaki adamın cambaz olduğunu...Oynadığı masumane tiyatrodan (ki oyuncular biz değiliz) gelen polis arkadaşta nasibini aldı. Hem de bizim gibi bilmeden. 

ALDATMA/ALDANMA TAVAN YAPIYOR | Zincirin Sekizinci Baklası

Gelen polis memuru arkadaş, belgelerdeki kaza sahiplerinin ad, soyad ve TC kimlik numarası bilgilerini merkeze bildirerek kontrollerini yaptırmış ve bize karşı tarafın ehliyetinin olduğunu söylemişti. Hatta kendi elleriyle kazaya karışan kişinin ehliyet numarasını bile yazmıştı. 

Bizde devletin memuruna güvenerek, sadece teslim almamız gereken ehliyetinin fotokopisini beklemeye başladık. Zira diğer belgeler artık tamamdı (aracın ruhsat ve trafik sigortası fotokopisi, doldurduğumuz ıslak imzalı kaza tespit tutanağı).

Yaklaşık bir-iki saat daha ehliyeti bekledik. Bu arada adam, orada bulunan çay evinden bize çay ısmarlamaya çalışıyor, yakınlaşmaya çalışarak olayları soğutmaya çabalıyordu. 

Kızının geçirdiği bir ameliyat yüzünden sırtında platin bulunduğunu, dolayısıyla psikolojinin bozuk olduğunu ve bu yüzden onu eve gönderdiğini mazeretleri birbiri ardına sıralıyordu.


O anlattıkça biz de insanlık gereği bilhassa mütevazi duruşu yüzünden adama iyice acıma ile karışık bir davranış içerisine girmiştik. Yani yalanlarla büyülenmiştik. 

Her ne kadar aldanmamaya çalışsak ta devletin polisinin "ehliyeti varmış" sözleri bizi tuzağa düşürmüştü. Adam da keyifle masum görünümlü yalanlarının cilasını çekerek iyiden iyiye parlatmıştı. 

Tüm suçu kabullenerek doldurduğumuz sigorta belgeleri ileride yediğimiz en büyük kazık vesikası olarak hayatımızdaki yerini alacaktı... 

Çünkü görüntü her zaman aldatır, görünüşe aldanma (zahire göre hüküm verme!) ilkesini çiğnemiş bir de üstüne üstlük iyi niyet besle ama güvenme (hüsn-ü zan, adem-i itimat!) kuralını kendi hayatımızda uygulamayı becerememiştik.

Beklediğimiz ehliyet fotokopisi nihayet gelmişti. Akşamın karanlığında yaptığımız kısa kontrolde ehliyette herhangi bir sorun görememiş ve adamla helalleşip, biraz da kuşkulu davranmanın utancıyla olay mahallinden hızla ayrılmıştık. 

Zaten kaza yüzünden çoluk-çocuk yeteri kadar hırpalanmış ve yorulmuş ayrıca köydekiler de geç kalışımız yüzünden meraklanmışlardı. Onların eve dönene kadar kazadan haberleri yoktu. Çünkü telaş olmasın diye lüzum görmemiştik. Keşke haber verseydik...

Ehliyetin üzerindeki kadının siyah-beyaz resmi ile kaza anında çektiğimiz fotoğraflara bakarken içim bir tuhaf oldu. Ve merakla ehliyette yazan kişinin doğum tarihine bakma gereği hissettim. 

İşte talih bize gülümsemeye başlamıştı artık. EVRAKA, EVRAKA (buldum, buldum)...

Hikayemizin devamı bir sonraki yazımızda olacak (To be continued...)

Blog yazılarımız için: https://aglotlaro.blogspot.com 'a; 

Şiirler ve Güzel Sözler için: https://gonuldilekcesi.wordpress.com;https://gonuldilekcesi.blogspot.com'a, 

Videolar için https://www.youtube.com/channel/UCcW2d3jaaT5ot0SpKpj7Jhw/videos?view_as=subscriber ABONE OLMAYI ve yayınlarımızı paylaşmayı unutmayınız��