Sizce Ne Meslek Yapıyor Olabilirim? (What Do U Think About My Pro?)

Birinci Perde: Kırmızı ve Mavi Hap Etkisi 

Aslında sizlere mesleğimin elektronik olduğunu söyleyerek diğer satırları okuma zahmetine bile sokmadan sonlandırmayı çok isterdim. Fakat yaptığım mesleği böyle tek kelimeyle sıkıştırabilme şansım nedense hiç olmadı, galiba olamayacak da...

Öyleyse senin mesleğin nedir, nasıl bir şeydir? 

Sesinizi duyar gibiyim. Merak etmeyin yazımı sonuna kadar okuma sabrı gösterebilirseniz şayet mesleğimle ilgili ipuçlarını elde eder ve benim hangi mesleğe sahip olduğumu belki sizler anlayabilirsiniz. Çünkü ben hala tam olarak anlayabilmiş değilim. 

Gerçekte tam olarak ne iş yaptığımı inanın ben de bilmiyorum. Bildiğim tek şey, ben liseye giderken gittiğim okulun birinci sınıfında laboratuarlar dahil haftada on saat elektrik dersi öğretildiğidir. Ama ne öğretme, çarpılarak lambaları yakarak :) seri devreler, paralel devreler, ışık hangi devrede daha çok ya da daha az şiddetle yanar? Sorularıyla…

Resim: lambalı seri devreler

Ne o güldüğünüzü görüyor gibiyim. Sanki sizleri de lisedeki fizik dersine sokmuş gibi oldum değil mi? Hemen hemen hepimiz okuduğumuz okullarda fizik dersinde lambalı devre yapmışızdır, anahtarlarla mantık kapılarını öğrenmişizdir. Hangisini kapatırsak lamba yanar? (farenin peynire ulaşma oyunu gibi), "1" ya da "0" olayı, var-yok ilişkisi.

İşte benim hayatım da bu “var ve yok” larla geçti hep. İşlediğimiz derslerde var-yok’ lar (yani mantık kapıları), aklımı çok kurcalamış olacak ki ben, biraz da elektrik işinin yüksek voltajlar ihtiva etmesi, trafolar, elektrik panelleri kısacası enerji nakillerinden hiç mi hiç zevk alamadım. Zaten Edison’u da pek sevememiştim o meşhur lambayı bulduğu ve beni derslerde uğraştırdığı için :) Bu arada belirteyim fanatik Tesla’cıyımdır. Edison’un bulduğu icatların birçoğunu ondan aşırdığını düşünenlerdenim. 

Sonrasında en azından mantık kapıları (logic gate) ilgimi bir hayli çekmiş, beni heyecanlandırmıştı. Peki, ne yapmam gerekir bu büyülü mantık dünyasına adım atabilmek için? Zaten izlediğim Matrix filmlerinden o kadar çok etkilenmiştim ki filmdeki o büyülü elektronik, mekanik, robotik, bilişim dünyası kokan insan aklının zorlandığı o imgeleri bir düşünün, kafanın arkasına fişi taksınlar, MATRİX’in sihirli dünyasına soksunlar ve 3-5 saniyede tüm bilgileri yüklesinler, tamam şimdi artık her şeyi biliyorsun! Kısacası kırmızı hapı yuttun.

Önceki hayatımda mavi hapı yutan biri olarak :) yaşadığım dünyadan habersiz bolca geziniyordum. Fakat kırmızı hapa da çok meraklanmıyor değildim. Filmdeki Morpheus’un Neo’ya hapları sunduğu o meşhur kısmın repliklerini neredeyse ezberlemiştim ;)

“Sen de herkes gibi bir köle olarak doğdun. Dokunamadığın, tadamadığın ya da koklayamadığın bir hapishanedesin. Beyninin içi bir hapishane. Ne yazık ki, Matrix’in ne olduğu kimseye anlatılamaz. Bunu kendin görmek zorundasın. Bu senin son şansın. Bundan sonra, bir geri dönüş olmayacak. Mavi hapı alırsan, bu hikaye sona erer, yatağında uyanırsın ve istediğin her neyse ona inanırsın. Kırmızı hapı alırsan Harikalar Diyarı’nda kalırsın. Ben de sana tavşan deliğinin gittiği yerleri gösteririm. Unutma… Sana vaat ettiğim tek şey gerçek, fazlası değil…”

Bu sözler, harikalar diyarına girmem için beni elektrik dünyasından "1 ve 0" ların bolca bulunduğu o müthiş elektronik dünyasına sokuvermişti. Artık pasif devre elemanlarını yani direnci, bobini, kondansatörü bir çırpıda öğrenip bir an önce  diyot, transistör, entegre gibi aktif devre elemanlarına geçmek istiyordum. Çok şükür geçtim hem de ne geçiş. Adamlar Bell laboratuarlarındaki deneylerde diyotlardan transistörlere oradan entegreye geçişi neredeyse elli yılda tamamlarken ben iki yılda kendimi elektronikçi olarak buluvermiştim. (Bkz. 23 Aralık 2018 blog yazım. "tesadüfsüz başarılar")

Mesleğimin devamı bir sonraki blog yazımda olacak (to be continiued...) İKİNCİ YAZI İÇİN TIKLA